İstanbulun sayfiyesi “taksime 50 km, denize 0” dedim diye korkmuş sanki herkes measj yazan b

İstanbul’un sonuna doğru, metrobüsün son durağından bile 10 km sonra, neredeyse tekirdağda amaaa önünde iskelesi ve pırıl pırıl deniz olan, üşendiysen bahçeden cup diye havuza girebileceğin yazlık bir sitenin 3 katlı villasının 4 oadasından birisi senin olabilir. Yurtdışına okumaya giden kızımın odasını vermem ama: ( ona senden aldığım paracıkları göndereceğim), o yüzden hiç aksatmaman gerek. Bir de sigara, “yok içmiyorum”, “camdan bir nefes aldım” falan anlamam tazıdan beter koku alırım, sırf o yüzden sadece koku gideren çamaşır makinesi bile aldım. Ben değil ama sese çok hassas bir bitişik komşum var, ben adamın horultusundan uykumdan sıçrayıp kalkıyorum ama çıt etsem duvara vuruyor, hoş benim kız ve arkadaşları bu yaz biraz abarttılar veda partileriyle. Yaş itibariyle teyze diye başlayan sohbetler ablaya, oradan isme, hatta kısaltılıp leyloşa döndü, çok alışkın olunan annelerden değilim yani, o yüzden de din, dil, ırk cinsiyet, yaş ayrımı yapmıyorum ama daha önemli bir şartım var insan olmak! Evde tüm teknelojik ürünler var (scannerın kablosunu kaybettim) fiber internet, su, elektrik, doğal gaz hepsi fiyata dahil, hatta canın çekerse kendi yaptığım tarhanadan bile pişiririm ama oh annem gibi deyip ayakları uzatıp tembellik yok, herkes kendi işini kendi yapacak. Ortak alanları pis bırakmak yok. Öğrenciysen derslerine yardım edemem üniversiteyi bitireli 30 sene oldu, ama çalışıyorsan koçluk yaparım çook uzun zaman yöneticilik yaptım.. Eee bu kadar yeter.